Serce lasu

Przytłaczająca swoją niebywałą wielkością polana umiejscowiona głęboko w puszczy, ukryta przed wzrokiem postronnych obserwatorów, lśni głęboką zielenią, która pod wpływem promieni słonecznych obficie spływających na rozkwitające i rosnące rośliny zaskakuje różnorodnością pięknych odcieni. Olbrzymie głazy z pozoru bezładnie rozrzucone po okolicy sprawiają wrażenie tworów o nienaturalnie wygładzonych krawędziach, na powierzchni których nie sposób dostrzec najmniejszej nawet kępki mchu. Najbardziej zaskakujący jest fakt, iż w centrum owego obszaru w kręgu suchej, nie porośniętej trawą ziemi znajduje się małe, okrutnie powykrzywiane drzewko nieokreślonego gatunku, od lat nie dające owoców. Miejsce to jest niebywale trudne do odnalezienia, a otaczające je gęsto rozmieszczone drzewa oraz kolczaste krzaki sprawiają wrażenie muru broniącego dostępu do serca lasu.