Matt Murphy

Imię: Matt

Nazwisko: Murphy

Wiek: 27 lat

Rasa: Człowiek

Specjalizacja: Eksterioryzacja

Umiejętność własna: Wynika chyba przede wszystkim z charakteru Matta. Otóż kiedy tylko sobie zażyczy i zdoła się odpowiednio skoncentrować, potrafi wysłać falę energii, która odpycha wszystko, co znajdzie na swojej drodze. Umiejętność użyteczna w walce, całkiem przydatna również kiedy chce się komuś jasno dać do zrozumienia, że nie ma się ochoty na jego towarzystwo. Matt potrafi w pewnym stopniu ją kontrolować – w zależności od intencji może kogoś lekko odepchnąć, przewrócić, natomiast jeśli się postara, a obiekt jest dość blisko może mu się nawet udać rzucić nim o ścianę – zakładając oczywiście, że ściana ta też nie znajduje się w zbytniej odległości.

Wygląd: Matt jest mężczyzną bardzo wysokim i bardzo szczupłym, chciałoby się wręcz rzec, że kościstym. W ogóle wydaje się być dość nieproporcjonalny. Długie nogi, długie ręce z dłońmi o bardzo długich palcach… Mimo to nie sprawia wrażenie pokracznego, ba! wygląda z tym całkiem korzystnie. Zwłaszcza, że wbrew pozorom nie jest wychudzony – spod podkoszulków wystają wyrobione ramiona, mięśnie całkiem wyraźnie rysują się także na brzuchu.
Pociągła twarz, choć przez wielu mogłaby zostać określona jako przystojna, na pierwszy rzut oka nie budzi sympatii; co do kolejnych rzutów, zależy to od aktualnego nastroju Matta. Ciemne, głęboko osadzone oczy zakrywa zwykle dużymi okularami przeciwsłonecznymi, noszonymi niezależnie od pogody czy oświetlenia w pomieszczeniu. Nad nimi można dostrzec dwa kolczyki w prawej brwi. Nos był kiedyś złamany, ale nie sposób od razu tego zauważyć. Brodę i policzki pokrywa zwykle kilkudniowy zarost. W ustach – wąskich i nieustannie wykrzywianych w grymasie niezadowolenia – trzyma zazwyczaj papierosa. Co zaskakujące przy odwiecznym palaczu, zęby ma nieskazitelnie białe, mocne i proste. Włosy ma czarne i krótkie, ale gęste, utrzymane w całkowitym nieładzie.
W kwestii ubioru zdecydowanie preferuje kolor czarny i pokrewne, rzadko kiedy można zobaczyć go w czymś kolorowym. Zakłada zwykle dżinsy lub bojówki i luźne t-shirty czy koszulki bez rękawów. W chłodniejsze dni do kompletu nosi jeszcze skórzaną ramoneskę, a na nogach nieśmiertelne glany. Czasem zdarza mu się też ubrać kapelusz.
Ostatnią rzeczą, o której warto wspomnieć przy opisie jego wyglądu są dwa tatuaże – na prawym ramieniu i szyi.

Charakter: Matt pomimo niewielu lat zdążył już całkowicie zniechęcić się do życia, co znacznie determinuje jego osobowość. Nie znaczy to jednak, że zależy mu na śmierci. Raczej jest mu to obojętne. Co za tym idzie, rzadko bywa uprzejmy, chyba że z jakiś niewyjaśnionych przyczyn uważa to za opłacalne. Niespecjalnie obchodzą go inni, ciężko go jednak nazwać egoistą – on sam też niezbyt go obchodzi. Do wszystkiego i wszystkich podchodzi z niezmienną dozą znudzenia. Tak więc niezależnie czy mu grozisz czy wysuwasz niewiarygodnie korzystną ofertę – nie możesz zmusić go do czegokolwiek.
To wszystko sprawia, że Matt jest osobą niezwykle nieprzewidywalną. Nie możesz wiedzieć, czy w danej chwili jakiś pomysł mu się spodoba i będzie skłonny do jego realizacji, bo też i nie masz pojęcia, co akurat będzie go w jakimkolwiek stopniu interesować. W jednym momencie za najwyższą wartość może uznać własne życie, tylko po to aby chwilę później wrzucić na ten wątpliwy piedestał paczkę papierosów czy też inną zachciankę.
Nie obchodzi go, kto jakiej jest rasy. Nie obchodzą go bójki ani to, czy w którejś zaraz nie będzie zmuszony wziąć udziału. Nie obchodzą go niewinne ofiary i niesprawiedliwość na świecie. Nie obchodzisz go ani ty ani on sam ani nikt inny, chyba że chwilowo zadecyduje inaczej.
Nie jest zły, nie można go nazwać dobrym. Problem w tym, że neutralnym też nie. On po prostu jest znudzony. I zirytowany.
Co za tym wszystkim idzie, Matt jest osobą ciężką w obyciu. Nie ma przyjaciół, ponieważ na nikim mu nie zależy. Nie ma też wrogów, bo nikt nie uznał go za godnego swej nienawiści. Może wzbudzać niechęć albo sympatię, na pewno nie miłość bądź nienawiść.

Cechy charakterystyczne: Tatuaże na szyi i ramieniu; kilka blizn, zwłaszcza na rękach; ciemne okulary.

Ekwipunek: Wszystko, co da się upchać po kieszeniach – a da się naprawdę sporo. Tak więc przynajmniej jedna paczka papierosów, ze dwie zapalniczki i zapałki (tak na wszelki wypadek), scyzoryk, czarna apaszka, jakieś drobne, długopis, talię kart, mnóstwo kartek i karteluszków… i zapewne wiele więcej.

Broń: Nóż sprężynowy, noszony bardziej w celach praktycznych niż obronnych.

Historia postaci: Matt urodził się dwadzieścia siedem lat temu w Feidhelm, w zupełnie przeciętnej irlandzkiej rodzinie. Właściwie gdyby się zastanowić, to wszystko w jego życiu było absolutnie przeciętne.
Ojciec pracował w jakiejś fabryce, zarabiając akurat na tyle, żeby zdołać opłacić rachunki i wyżywić rodzinę. Matka zajmowała się domem i dwojgiem dzieci oraz rozpamiętywaniem dawnych, wspaniałych czasów, kiedy to ponoć była młoda, piękna i miała perspektywy. Siostra – Alice, była o sześć lat od niego starsza. Była młoda i piękna i to z nią rodzina wiązała wszelkie nadzieje. Była też niewiarygodnie głupia, co nie przeszkadzało jej w ujmowaniu wszystkich (Matt miał wrażenie, że wręcz pomagało). Matt w dziecięcych latach czuł się jeszcze niedoceniany i zawzięcie konkurował z siostrą. Pod względem urody nie mógł – wtedy jeszcze uważany był za brzydkiego dzieciaka z za długimi kończynami i nieprzyjemną twarzą (zmieniło się to dopiero, kiedy był już nastolatkiem i nagle zaczęły się uganiać za nim dziewczyny, co skrzętnie zaczął wykorzystywać), starał się więc pokonać ją w nauce i szkolnych osiągnięciach. Tak było przynajmniej do szkoły średniej, kiedy powoli tracił ambicje i przestawało mu zależeć. W ten sposób znalazł się u progu studiów i z niejakim zdziwieniem stwierdził, że ma to gdzieś.
Proces obojętnienia na wszystko trwał długo i właściwie nie wiadomo, kiedy i od czego się zaczął. W jego życiu nie było żadnego traumatycznego zdarzenia, nic od czego musiałby się odciąć. Ot, zwyczajnie zdążył się znudzić egzystencją i coraz to nowymi obowiązkami, jakie społeczeństwo chciało na niego nakładać. Odwrócił się więc od niego, na odchodnym pokazując środkowy palec i poszedł nie oglądając się za siebie.
Wyprowadził się z domu w wieku dwudziestu lat, kiedy rodzice stwierdzili, że mają serdecznie dość utrzymywania darmozjada. Zostawił tam schorowanego ojca, starą matkę i siostrę, która też powoli robiła się zbyt stara na bycie miss. Chwytał się dorywczych robót, nigdy jednak nie na dłużej niż było to absolutnie konieczne, żeby nie zdechnąć z głodu. Mieszkania zmieniał jak rękawiczki, podobnie jak znajomych, dziewczyny i chwilowe zainteresowania. Co dziwniejsze udało mu się tak przetrwać siedem lat i wcale nie wygląda, żeby nagle miało mu się przestać to udawać.

Bardzo fajna, interesująca i widać, że przemyślana karta postaci. Dosyć nietypowy charakter postaci czyni ją jeszcze ciekawszą.

Fala energii: W kwestii tej umiejętności akceptuję wszystko, poza niesprecyzowaną ilością obiektów, na które można przy jej udziale wpłynąć. Jeśli chodzi o przedmioty, to ogółem zasadniczego ograniczenia nie ma, chociaż oczywiście należy wziąć pod uwagę ich wielkość oraz rozmieszczenie. Inaczej jest jednak w przypadku istot żywych – jedna, maksymalnie dwie, mogą jednocześnie zostać „odepchnięte” na tym poziomie zaawansowania.
Zazwyczaj fala zmierza w jednym, ściśle określonym kierunku, ale może również w postaci rozproszonej otoczyć użytkownika, aczkolwiek wówczas jej siła będzie osłabiona przez wzgląd na konieczność rozmieszczenia ogólnego impetu na większej przestrzeni.

Ranga: Roko

Akceptacja postaci.